Wednesday, November 17, 2010

Daily Gospel Reflection by Fr. Rey An Yatco (11-17-10)

LUKAS 19: 11-28

Ang Talinhaga ng Salaping Ginto

11 Habang ang mga tao ay nakikinig, isinalaysay din ni Jesus sa kanila ang isa pang talinhaga. Si Jesus ay malapit na noon sa Jerusalem at inakala ng mga tao na magsisimula na ang paghahari ng Diyos. 12 Kaya't sinabi niya, "May isang maharlikang pumunta sa malayong lupain upang ito'y gawing hari, at pagkatapos nito, siya ay babalik. 13 Subalit bago siya umalis, tinawag niya ang sampu sa kanyang mga alipin at binigyan ang mga ito ng tig-iisang gintong salapi. Sinabi niya sa kanila, 'Ipangalakal ninyo iyan hanggang sa aking pagbabalik.' 14 Ngunit galit sa kanya ang kanyang mga nasasakupan, kaya't nagsugo sila ng kinatawan upang sabihin sa kinauukulan, 'Ayaw naming maghari sa amin ang taong iyon.' 15 Gayunpaman ay ginawa rin siyang hari.

"Nang makabalik na siya at nagsimulang maghari, ipinatawag niya ang mga aliping binigyan ng gintong salapi, upang malaman kung magkano ang tinubo ng bawat isa. 16 Lumapit sa kanya ang una at ganito ang sinabi, 'Panginoon, ang isang gintong salaping ibinigay ninyo ay tumubo ng sampu.' 17 'Magaling,' sagot niya. 'Mabuting alipin! Dahil naging tapat ka sa kakaunting ipinagkatiwala sa iyo, pamamahalain kita sa sampung lunsod.' 18 Lumapit naman ang ikalawa at ang sabi, 'Panginoon, ang gintong salaping iniwan ninyo sa akin ay tumubo ng lima.' 19 At sinabi niya sa alipin, 'Mamamahala ka sa limang lunsod.' 20 Lumapit ang isa pang alipin at ganito naman ang sinabi, 'Panginoon, narito po ang inyong gintong salapi. Binalot ko po ito sa panyo at itinago. 21 Natatakot po ako sa inyo dahil kayo'y napakahigpit; kinukuha ninyo ang hindi sa inyo at inaani ang hindi ninyo itinanim.' 22 Sinagot siya ng hari, 'Masamang alipin! Sa salita mong iyan ay hahatulan kita. Alam mo palang ako'y mahigpit at sinasabi mo pang kinukuha ko ang hindi sa akin at inaani ko ang hindi ko itinanim. 23 Bakit hindi mo na lamang idiniposito sa bangko ang aking salapi? May tinubo sana iyan bago ako dumating.' 24 At sinabi niya sa mga naroon, 'Kunin ninyo sa kanya ang gintong salapi at ibigay sa may sampu.' 25 'Panginoon, siya po'y mayroon nang sampung gintong salapi,' sabi nila. 26 'Sinasabi ko sa inyo, ang mayroon ay bibigyan pa, ngunit ang wala, kahit ang kaunting nasa kanya ay kukunin pa. 27 Tungkol naman sa mga kaaway kong ayaw na ako'y maghari sa kanila, dalhin ninyo sila rito at patayin sa harap ko!'"

Ang Matagumpay na Pagpasok sa Jerusalem

28 Pagkasabi nito, nagpatuloy si Jesus papuntang Jerusalem.



MAGNILAY:

Maraming Kristiyano noon ang naghihintay na lang ng pagdating ng Kaharian ng Diyos sa muling pagbabalik ng Panginoong Hesukristo. Dahil dito, hindi na sila aktibong nakikibahagi sa malawakang pagpapalaganap ng Salita ng Diyos at pagtatatag ng kaharian sa piling natin. Hindi na nila nagagamit ang kanilang mga potensyal at kakayahan para magbuo ng kaharian ng Diyos dito sa lupa.



Ito ang binibigyan-pansin ng ating Ebanghelyo ngayon lalo na sa talinhaga. Nilarawan sa kuwentong ito kung paanong tayo ay pinagkatiwalaan ng Panginoon ng mga kakayahan. At inaasahan niya na gagamitin natin an mga ito para ipalaganap ang kanyang kaharian. Kailangang gamitin ang mga ito dahil kung hindi ang mga ito ay kusang maglalaho o kukupas. Ginamit sa talinhaga ang konsepto ng pamumuhunan at pagtataya sa isang kalakal. Ang pera para lumago kailangang ipasok at itaya sa kalakal. Ipuhunan ito para kumita. Hindi puwede sa isang mangangalakal o negosyante ang patulugin lang ang pera. Hindi siya mapapakali hangga't hindi niya ito naipapasok sa kalakal para lumago. Gayundin naman, ang mga kakayahan natin at mga potensyal ay ipinagkatiwala sa atin para palaguin sa pamamagitan ng paggamit nito. Oo, may sugal. Tulad ng negosyo, maaaring kumita, maaari ring malugi. Pero walang kita kung hindi ka susugal. Pag pinatulog ang pera, may panganib ding ito ay maubos dahil sa pangangailangan. Sa huli, ikaw ang talo. Ang aktibong pakikiisa sa pagpapanibago ng mundo ay puno rin ng panganib. Puwedeng magtagumpay, puwede ring mabigo. Pero mas mabuting sumugal. Mabigo man, puwede pa ring magsimula uli at matuto sa kabiguan o pagkakamali. Ang taong hindi takot magkamali o mabigo ang siyang talagang natututo at lumalago sa sarili kasya isang taong hindi nakikialam at walang ginagawa dahil takot magkamali. Hanggang doon na lang siya. Frozen delight.



Ang buhay Kristiyano ay hindi lang pag-iwas na makagawa ng mali kung kaya't huwag ka na lang makisangkot. Maling-maling konsepto ito. Ang buhay Kristiyano ay aktibong pakikibahagi sa pagpapanibago ng mundo. Isa itong pakikisangkot. Nakikiisa tayo sa pagbubuo ng kaharian ng Diyos sa piling natin. Unti-unti nating binubuo ang pundasyon at istruktura ng kaharian na ito sa tulong at gabay ng Panginoon mismo. Ang isang Kristiyanong hindi aktibo at todo iwas lang magkamali ay kinalaunan mangunguluntoy na parang dahong o halamang natuyo. Hindi niya malalasap ang saya ng nakikisangkot. Makukulong siya sa kalungkutan ng isang tao walang ginawa at nagawa sa buhay.



MANALANGIN:

Panginoon, bigyan mo ako ng tapang at lakas ng loob na tulad ng isang taong namumuhunan. Matutunan ko nawang ibahagi ang aking nalalaman at kayang gawin para sa ikauunlad ng kapaligiran. Huwag nawa akong matakot magkamali o mabigo. Maunawaan ko nawa na sa pagkabigo, o pagkakamali, o pagkalugi ko malalaman ang aking limitasyon na dapat kong pagsumikapang palawakin. Turuan mo akong mamuhunan ng aking mga talento.

No comments:

Post a Comment