LUKAS 5: 17-26
Pinagaling ang Isang Paralitiko
17 Minsan, habang si Jesus ay nagtuturo, may mga Pariseo at mga tagapagturo ng Kautusan na nakaupo sa di-kalayuan. Sila'y galing sa lahat ng bayan ng Galilea at Judea, at sa Jerusalem. Nasa kanya ang kapangyarihan ng Panginoon upang siya'y magpagaling ng mga maysakit. 18 Dumating ang ilang lalaking may dalang isang paralitiko na nakaratay sa higaan. Nagpipilit silang makapasok sa bahay upang mailagay ang maysakit sa harapan ni Jesus. 19 Wala silang madaanan dahil sa dami ng tao, kaya't umakyat sila sa bubungan, binakbak ito at ibinaba sa harapan ni Jesus ang paralitikong nasa higaan. 20 Nang makita ni Jesus ang kanilang pananampalataya, sinabi niya sa paralitiko, "Kaibigan, pinapatawad ka na sa iyong mga kasalanan."
21 Pagkarinig nito'y nag-usap-usap ang mga tagapagturo ng Kautusan at mga Pariseo, "Sino itong nagsasalita ng kalapastanganan sa Diyos? Hindi ba't Diyos lamang ang makakapagpatawad ng mga kasalanan?"
22 Palibhasa'y alam ni Jesus ang kanilang pag-uusap, sinabi niya sa kanila, "Bakit kayo nag-iisip nang ganyan? 23 Alin ba ang mas madaling sabihin, 'Pinapatawad ka na sa iyong mga kasalanan,' o 'Tumayo ka at lumakad'? 24 Ngunit upang malaman ninyo na ang Anak ng Tao ay may kapangyarihang magpatawad ng mga kasalanan dito sa lupa..." sinabi niya sa paralitiko, "Tumayo ka, buhatin mo ang iyong higaan, at umuwi ka na!" 25 Agad namang tumayo ang lalaki, at sa harap ng lahat ay binuhat niya ang kanyang higaan at umuwing nagpupuri sa Diyos. 26 Nanggilalas ang mga naroroon at nagpuri sila sa Diyos. Sila'y namangha at nagsabi, "Kahanga-hanga ang mga bagay na nasaksihan natin ngayon!"
MAGNILAY:
Kahit anong galing natin, kahit anong talino natin, kahit gaano pa tayo maabilidad, kung maysakit ang konsensya, mapipilay ang buo nating pagkatao. Ang galing, ang talino, ang abilidad ginagamit sa tama at mabuti. Lalong umuunlad ang ating kakayanan lalo't ang disposisyon natin ay mabuti. Mas mataas ang mga ito kung mamayagpag kapag malaya rin ang puso sa pananagutan sa kasalanan. Sa kabilang banda naman, sayang ang lakas natin kapag alam nating may kasalanan at nagkakasala tayo ngayon. Ang dapat ay mataas nitong pamamayagpag ay kabaligtaran dahil may sugat o may tali o nalagas ang mga pakpak. Sinusupil ng kasalanan ang potensyal natin. Hindi tayo makatakbo ng mabilis dahil mabigat na bagahe ito sa kalooban natin. Kailangan natin ng pagpapatawad. Kailangan natin ng pag-amin. Kailangan nating magbago ng direksyon sa buhay. Kasilnagan natin ng mapaghilom na mga salita ng Panginoong Hesus - PINATAWAD KA NA SA IYONG MGA KASALANAN!
Ito ang paralitiko sa ating Ebanghelyo ngayon. Pilay pero ang gamot niya ay pagpapatawad. Ang pilay sa kanya ay hindi lang katawan pero lalo na ang kanyang konsensya at ang kanyang kaluluwa. Nang pinagaling siya ng Panginoon at pinatawad, ang pinakamagandang lawaran ng dating paralitko ay nakayanan na niyang buhatin ang kanyang higaan. Nagkalakas na siya para labanan ang pumipilay sa kanyang pagkatao. Nagkalakas na siya para magsimulang gawin ang tama at mabuti. Nagsimula na siyang mamayagpag dahil napanauli na ang kanyang mga pakpak.
Ang adyenda ng adbiyento ay pagsisisi. Pero ang pinakamabuting balita ng adbiyento ay ang pagpapatawad ng Panginoon. Tulad ng paralitiko magkusa tayong lumapit sa kanya. Kahit parang imposible dahil para sa iba sa atin sobrang laki na ng utang natin sa kanya. Hindi natin makakayanan ang kahihiyan. Pero hindi. Lumapit tayo kahit sa munting paraan na makakaya natin. Ang Panginoon ang gagawa ng daan para makauwi tayong pinatawad at pinagaling at pinalakas. Naghihintay lang siya. Maawa rin tayop sa ating sarili. Sobra na ang dinadala ng ating konsensya. Bigyan natin ang ating sarili ng ginhawa. Huwag na tayong mag-atubili na lumapit sa Pasnginoon.
MANALANGIN:
Panginoon, hatakin mo akong papalapit sa iyo. Bigyan mo ako ng kasiguruhan upang huwag akong mahiyang lumapit sa iyo. Makuha ko nawang idulog sa iyo ang pinakamalaking pagkakasala ko na pumipilay sa akin. Akayin mo ako tungo sa kalayaan ng aking puso.
No comments:
Post a Comment