LUKAS 1: 26-38
Ipinahayag ang Pagsilang ni Jesus
26 Nang ikaanim na buwan ng pagdadalang-tao ni Elisabet, ang anghel na si Gabriel ay isinugo ng Diyos sa Nazaret na isang lunsod sa Galilea, upang kausapin ang 27 isang dalaga na ang pangala'y Maria. Siya ay nakatakda nang ikasal kay Jose, isang lalaking buhat sa angkan ni Haring David. 28 Lumapit ang anghel sa dalaga at binati ito, "Aba, napupuno ka ng grasya. Sumasaiyo ang Panginoon!"
29 Naguluhan si Maria at inisip niyang mabuti kung ano ang kahulugan ng ganoong pangungusap. 30 Sinabi sa kanya ng anghel, "Huwag kang matakot, Maria, sapagkat naging kalugud-lugod ka sa Diyos. 31 Makinig ka! Ikaw ay maglilihi at manganganak ng isang sanggol na lalaki, at siya'y papangalanan mong Jesus. 32 Siya'y magiging dakila at tatawaging Anak ng Kataas-taasang Diyos. Ibibigay sa kanya ng Panginoong Diyos ang trono ng kanyang amang si David upang 33 maghari sa angkan ni Jacob magpakailanman. Ang kanyang paghahari ay pangwalang hanggan."
34 "Paano pong mangyayari ito gayong ako'y isang birhen?" tanong ni Maria.
35 Sumagot ang anghel, "Sasaiyo ang Espiritu Santo at mapapasailalim ka sa kapangyarihan ng Kataas-taasang Diyos. Dahil dito, ang isisilang mo'y banal at tatawaging Anak ng Diyos. 36 Hindi ba't alam ng lahat na ang kamag-anak mong si Elisabet ay baog? Gayunma'y naglihi siya at ngayo'y ikaanim na buwan na ng kanyang pagdadalang-tao kahit na siya'y matanda na, 37 sapagkat walang anumang bagay na hindi kayang gawin ng Diyos."
38 Sumagot si Maria, "Ako'y alipin ng Panginoon. Mangyari nawa sa akin ang iyong sinabi." Pagkatapos, umalis na ang anghel.
MAGNILAY:
Aba, napupuno ka ng grasya. Sumasaiyo ang Panginoon!
Dalawang dahilan bakit si Maria ay napupuno ng grasya. Una, ang Panginoon ay sumasakanya. At ang grasya ng Panginoon ay masagana. Hindi kulang ang grasya ng Diyos. Nag-uumapaw ito. Hindi kuripot ang Diyos. Hindi siya matipid sa pagkakaloob ng grasya. Sabi nga, waldas ang Diyos sa pagbibigay ng grasya sa atin. Siksik ito, liglig at nag-uumapaw. Pero ang ikalawang dahilan bakit napupuno ng grasya si Maria ay dahil maganda ang kanyang disposisyon sa pagtanggap ng grasya ng Diyos. Bukas na bukas ang kanyang kalooban sa grasya ng Diyos. Lubos ang kanyang pagtalima sa kalooban ng Diyos. Lahat kung isuko niya ang sarili para sa Diyos.
Tayo, dapat napupuno rin ng grasya. Una, dahil sumasaatin din ang Panginoon. Di ba't siya'y Emmanuel, Diyos-na-kapiling-natin? Pero bakit nga kaya kahit sumasaatin ang Diyos, hindi naman tayo napupuno ng grasya?
Hindi tayo nalalayo sa timba. Kung ang grasya ng Diyos ay ang masaganang tubig mula sa gripo, tayo naman yung timba na sumasalok nito. Minsan, kahit ang lakas ng tubig sa gripo, hindi napupuno ang timba. Bakit kaya?
Una, baka butas o may lamat ang timba. Kaya kahit anong lakas ng tubig ay tumatagas ito at nasasayang. Minsan, ganoon ang grasya ng Diyos. Nag-uumapaw pero may lamat ang ating pagkatao. May sugat na malalim. Maraming tayong karanasan na nag-iwan ng malalim sa sugat sa atin. May hinanakit tayo. Hindi makapagpatawad. O kaya, dahil sa maraming hindi magandang nangyari sa atin, hindi tayo lumago at hindi nahasa ang kakayanan nating maging responsable sa mga biyaya ng Diyos. Ang lamat sa timba ay kumakatawan sa lahat ng dapat ayusin, hilumin at patawarin sa pagkatao natin. Ang mga pagkakasala natin ay mga butas na nag-aaksaya sa grasyang tinatanggap natin. Si Hesus ay naging bala sa pagpapagaling at pagpapatawad sa mga makasalanan upang sila ay mapuno ng grasya ng Diyos. Nawa, simulan nating iproseso ang ating sarili upang hilumin ang mga sugat ng ating sarili sa tulong ng biyaya ng Diyos.
Ikalawa, baka naman hindi nakatapat sa gripo ang timba. Hindi shoot! Kumakatawan ito sa atin na walang pokus sa sarili at sa Diyos. Maraming dumidistorbo sa atin. Nalilihis ang atensyon natin sa Diyos. Nariyan ang hatak ng mundo at ng iba pang kaugnay na mga bagay. Ibang direksyon ang tinatahal natin. Kapag tayo ay nalilito at walang pokus, nakakatiyak tayo na kumikilos ang diablo sa buhay natin dahil trabaho niya ang distorbohin ang ating atensyon at ilayo sa Diyos. Kailangang manalangin at magnilay lagi, araw-araw, para maibalik ang pokus sa Diyos at mapanatili ito. Hindi na kasi tayo nagdadasal ng maayos kaya nalilihis ang ating atensyon.
Ikatlo, baka naman puno na ang timba natin. Wala nang mapaglagyan ng tubig. Punung-puno tayo ng maraming bagay at alalalahanin kaya't walang mapaglagyan ang bgrasya ng Diyos sa atin. Ang mga ambisyon natin, mga proyekto sa buhay, kayamanan, kayabangan minsan, at kung anu-ano pa. Ang damig pumupuno sa puso natin. Wala nang lugar para sa Diyos. Ayusin natin ang ating prioridad. Iwaksi ang hindi talaga kailangan. Itira lamang ang importante para hindi mawalan ng puwesto ang Diyos sa puso natin. Masyado siyang na boxed-out sa puso natin.
Huli, baka naman may takip o nakabaligtad ang timba natin, paano ito malalagyan ng tubig. Sarado ang isip natin. Nakapinid ang pinto ng isuip at puso natin. May sarili tayong mundo at paniniwala. Ayaw natin ng opinyon ng Diyos. Yung lagfi ang sa atin ang gusto natin. Minsan, gusto nating diktahan ang Diyos para umayon sa atin. Imbis na siya ang naggagagabay sa atin sa tamang landas, gusto natin hatakin siya para suportahan ang mga baluktot nating pangangatwiran. Matuto tayong magpakumbaba. Kapag mababa na ang kalooban natin, matututo tayong makinig. Matatanggap natin na may mali tayo. Kaya nga tinuturuan tayo ng Diyos kasi baluktot nga ang isip natin. Buksan natin ang puso at isip sa aral ng Panginoon at hayaan siyang hubugin tayo kahit masakit at mahirap. Huwag magpumiglas at pumalag. Hayaan lang natin siya tulad ng putik sa kamay ng magpapalayok.
Ayun! Yun naman pala. Ang problema hindi ang Diyos kundi tayo. Ayusin natin ang timba natin, mapupuno ito ng tubig. Ayusin natin ang sarili at disposisyon natin, tulad ni Maria, mapupuno tayo ng grasya!
MANALANGIN:
Panginoon, patuloy kang sumaakin upang magtamasa ako ng iyong grasya. Nguni't tulungan mo akong ayusin ang aking sarili at ang aking disposisyon upang hindi masayang ang pag-ibig na alay mo sa akin.
No comments:
Post a Comment