LUKAS 12: 39-48
39 Sinasabi ko sa inyo, kung alam lamang ng may-ari ng bahay kung anong oras darating ang magnanakaw, hindi niya pababayaang makapasok ito. 40 Kayo man ay dapat na humanda, sapagkat darating ang Anak ng Tao sa oras na hindi ninyo nalalaman."
Ang Tapat at Di Tapat na Alipin
41 Nagtanong si Pedro, "Panginoon, sinasabi po ba ninyo ang talinhagang ito para sa amin o para sa lahat?"
42 Sumagot ang Panginoon, "Sino nga ba ang tapat at matalinong katiwala? Sino ang katiwalang pamamahalain ng kanyang panginoon sa kanyang sambahayan upang magbigay sa ibang mga alipin ng kanilang pagkain sa takdang oras? 43 Mapalad ang aliping madaratnang gumaganap ng tungkulin pag-uwi ng kanyang panginoon. 44 Sinasabi ko sa inyo, pamamahalain siya ng kanyang panginoon sa lahat ng ari-arian nito. 45 Ngunit kung sasabihin ng aliping iyon sa kanyang sarili, 'Matatagalan pa ang pag-uwi ng aking panginoon,' at dahil dito'y pagmamalupitan niya ang mga kapwa niya aliping lalaki at babae, at siya'y kakain, iinom at maglalasing. 46 Darating ang kanyang panginoon sa araw na hindi niya inaasahan at sa oras na hindi niya alam. Buong lupit siyang paparusahan ng kanyang panginoon, at isasama sa mga suwail.
47 "Ang aliping nakakaalam ng kalooban ng kanyang panginoon ngunit nagpapabaya, o ayaw tumupad sa ipinapagawa nito ay paparusahan nang mabigat. 48 Ngunit ang aliping hindi nakakaalam ng kalooban ng kanyang panginoon, magkulang man siya sa kanyang tungkulin, ay paparusahan lamang nang magaan. Ang binigyan ng maraming bagay ay hahanapan ng maraming bagay; at ang pinagkatiwalaan ng lalong maraming bagay ay pananagutin ng lalong maraming bagay."
MAGNILAY:
Madaling hulaan ang haba ng buhay ng mga bagay-bagay. Ang isang karaniwang kotse ay nasa pinakamahusay niyang kondisyon sa loob lamang ng limang taon. Paglagpas ng limang taon asahan mo na ang maraming sakit nito. Ang isang computer ay matagal na ang tatlong taon at pagkatapos nito siguradong obsolete na ito. Ang isang cellphone, isang taon lang pakiramdam mo, lumang-luma na.
Mas madaling hulaan ang itatagal ng mga bagay-bagay pero ang buhay ng tao, mas mahirap hulaan. Bagama't masasabi natin na ang normal na haba ng buhay tao ay pitumpung taon at walampu para sa mga malakas, pero hindi pa rin natin masabi. Sabi nga, sa istilo ng buhay ng tao ngayon, paikli na ng paikli ang buhay ng tao. Minsan, kuwarenta pa lang, may malala ng sakit at nagbibilang na ng araw. Siyempre, minsan, mas mababa pa sa edad na ito ay may mga kaso ng matinding karamdaman. Hindi rin natin maiaalis ang mga di-inaasahang pangyayari tulad ng aksidente, sakuna at krimen. Maikli talaga ang buhay ng tao. Bukod dito, marupok pa!
Ito ang pinapaalala sa atin ng ating Ebanghelyo ngayon. Dahil hindi natin alam ang puwedeng mangyari, gawin na natin ngayon ang pinakamainam na maaari nating gawin. Walang lugar ang pagpapabaya sa ating mga tungkulin. Mas lalong walang lugar ang pag-aabuso sa mga tungkuling ibinigay sa atin. Bawa't araw, nagagampanan sana natin ang dapat na ginagampanan natin. Bilang ang mga araw kaya huwag tayong paprente-prente lang. Limitado ang mga pagkakataon kaya pagbutihin natin kung ano ang ibinigay sa atin ngayon. May hangganan ang lakas kaya gamitin na natin ito ngayon sa mabuting layunin. May wakas ang magandang kalusugan kaya iukol na natin ito sa tamang mga hakbangin.
May konswelo ang buhay kahit maikli at marupok. Habang ginugugol mo ang maikling buhay sa wastong layunin, tila humahaba ito at naliligtas tayo sa matinding pag-aalala na maikli nga ito. At habang nilalaan natin ang buhay sa maka-Diyos na paraan at mga gawain, kahit mahina na tayo, ang pakiramdaman natin ay mas lumakalakas pa tayo!
MANALANGIN:
Panginoon, turuan mo akong pahalagahan ang buhay, ang oras at pagkakataon. Hindi ito laging naririto kaya't gamitin ko nawa ito sa ikaluluwalhati mo at ikagaganda ng buhay ng tao.
No comments:
Post a Comment