LUKAS 12: 49-53
Pagkabaha-bahagi ng Sambahayan
49 "Naparito ako upang magdala ng apoy sa lupa at sana'y nagliliyab na ito! 50 May isang bautismo na dapat kong danasin, at ako'y nababagabag hangga't hindi ito nagaganap. 51 Akala ba ninyo'y naparito ako upang magdala ng kapayapaan sa lupa? Sinasabi ko sa inyo, hindi kapayapaan ang dala ko kundi pagkabaha-bahagi. 52 Mula ngayon, ang lima sa isang sambahayan ay mahahati, tatlo laban sa dalawa at dalawa laban sa tatlo.
53 Ang ama laban sa anak na lalaki,at ang anak na lalaki laban sa ama;ang ina laban sa anak na babae,at ang anak na babae laban sa ina;ang biyenang babae laban sa manugang na babae,at ang manugang na babae laban sa biyenang babae."
MAGNILAY:
Magandang balita nga ba ang salita ng Diyos para sa atin? Depende ito sa nakikinig. Maganda para sa mga naghahanap ng katotohanan, hindi para sa mga may hinahanap pa liban sa katotohanan. Maganda para sa mga naghahangad ng pagbabago, hindi para sa mga gustong manatili sa kasalukuyang kalakaran ng kanlang buhay. Maganda para sa mga may pangarap ng mas mabuting buhay, hindi para sa mga ayaw ng mangarap. Depende talaga sa nakikinig. Para itong hagdanan. Kung ito ay paakyat o pababa, depende sa gumagamit nito. Pero dalawa lang ang pagpipilian: maganda o hindi, paakyat o pababa, tanggap o hindi tanggap. Walang gitna. Walang neutral. Walang sala sa lamig, sala sa init. Isa lang. At dahil dito, ang salita ng Diyos ay nagdadala ng pagkakabaha-bahagi. Hahatiin niya tayo sa dalawa: ang mga naniniwala at hindi, ang mga nagtitiwala at hindi, ang mga susunod at hindi. Minsan, kahit kadugo mo o pinakamalapit sa iyo ay hindi nangangahulugan ng pagkakapareho ng desisyon. Kaya kahit sa mag-anak, mahahati depende sa kung ano ang kanilang desisyon sa tawag ng Panginoon. Minsan, kailangang iwan ang mahal sa buhay alang-alang sa pagtugon sa salita ng Diyos.
Ang katangian ng salita ng Diyos ay hindi ito puwedeng balewalain. Minsang marinig mo ito, mamimili ka. Magdedesisyon ka. Hindi puwedeng dedma! Hindi puwedeng no pansin! Tatanggapin mo ito o hindi. Yayakapin mo ito o hindi. Magbabago ka o hindi. Kapag binalewala mo ito, hahabulin ka nito saan ka man pumunta o anuman ang pagkaabalahan mong iba sa buhay. Kapag tinakasan mo siya, susundan ka niya saang lupalop ng mundo ka man pumunta. Matatagpuan mo siya sa kung anong paraan at saan ka man tatakas. Hindi ka nito tatantanan hangga't makagawa ka ng desisyon. Oo o hindi.
Ang isa pang katangian ng salita ng Diyos ay gagambalain ka nito hangga't hindi mo siya sinasagot ng oo. Ganoon ka kompiyansa ang salita ng Diyos. Alam niyang totoo siya. Alam niyang pinakamabuting opsyon siya. Alam niyang siya lang ang makakapagbigay sa iyo ng tunay na kaligayahan at kapayapaan. Alam niya na kung iba ang pinili mo, ang pinili mong iyon ay hindi ang pinakamagaling, hindi ang pinakamainam. Alam niyang siya ang mas magaling at mainam na pagpipilian. Kaya ipipilit niya ang kanyang sarili. Sasagi siya sa iyong kamalayan ng hindi mo inaasahan. Kakabog siya sa puso mo ng hindi mo namamalayan. Masasalubong mo siya ng biglaan. Makakabangga mo siya sa isang sorpresang pagkakataon. Kokomprontahin ka niya at magtatanong: Ano na? Ano na ang iyong desisyon? Hanggang kelan ka iiwas? Kelan mo ako sasagutin?
Maingay ang salita ng Diyos. Laging umaalingawngaw. Laging nagpaparamdam. Laging nagpapansin. Kelan mo siya lilingunin? Kelan mo siya sasagutin?
MANALANGIN:
Panginoon, huwag mo akong tatantanan hanggang ang matigas kong puso ay lumambot at maging handa na tugunin ka.
No comments:
Post a Comment