LUKAS 13: 10-17
Pinagaling ni Jesus ang Babaing Kuba
10 Isang Araw ng Pamamahinga, si Jesus ay nagtuturo sa isang sinagoga. 11 May isang babae roon na labing-walong taon nang may karamdamang sanhi ng isang masamang espiritu. Siya'y nakukuba at hindi na makaunat. 12 Nang siya'y makita ni Jesus, tinawag siya at sinabi, "Magaling ka na sa iyong karamdaman." 13 Ipinatong ni Jesus ang kanyang mga kamay sa babae, at noon di'y naibalik ang dati niyang postura at nagsimula siyang magpuri sa Diyos.
14 Ngunit nagalit ang tagapamahala ng sinagoga sapagkat nagpagaling si Jesus sa Araw ng Pamamahinga. Kaya't sinabi nito sa mga tao, "May anim na araw na inilaan upang kayo'y magtrabaho. Sa mga araw na iyon kayo pumarito upang magpagaling ng mga sakit at huwag sa Araw ng Pamamahinga."
15 Sinagot siya ng Panginoon, "Mga mapagkunwari! Hindi ba't kinakalag ninyo sa sabsaban ang inyong baka o asno at dinadala sa painuman kahit sa Araw ng Pamamahinga? 16 Ang anak na ito ni Abraham ay ginapos ni Satanas sa loob ng labing-walong taon. Hindi ba dapat siyang kalagan kahit na sa Araw ng Pamamahinga?" 17 Napahiya ang lahat ng kumakalaban kay Jesus dahil sa isinagot niya. Natuwa naman ang mga tao dahil sa lahat ng mga kahanga-hangang bagay na ginawa niya.
MAGNILAY:
Kung ang sigla at gana mong magdasal at magsagawa ng mga relihiyosong ritwal at mga gawain ay hindi pareho sa sigla at gana mong tumulong sa kapwa lalo na sa tunay na nangangailangan may napakalaking problema ang iyong espiritwalidad at buhay pananamp lataya. Kung may inisyatibo ka na dumalo sa mga litruhikal na pagdiriwang at mga seremonyas pansimbahan pero wala kang inisyatibo na kusang makisali sa mga kawanggawa may malalang depekto ang buhay pagsunod mo sa Pangionoon. Kung mabilis pa sa alas kuwatro kung puntahan mo ang mga prayer meetings, bible sharing at fellowship pero kailangang hilahin ang paa mo sa mga proyektong panlipunan may hindi balanse sa buhay espiritwal mo. Kung wala kang amor sa kapwang may pangangailangan malayo ka sa totoong relihiyong Kristiyano.
Nakakakamot ng ulo ang reaksyon ng tagapamahala ng sinagoga sa pagpapagaling ni Hesus sa Araw ng Pamamahinga o sabat. Nagalit at pinagalitan pa ang mga tao. Sa kabila ng magandang nangyari na ang isang nahihirapan sa sakit ay mapagaling nasermonan pa. Kitang-kita ang malaking distorsyon sa tunay na diwa ng pananampalataya. Halatang-halata ang kontradiksyon sa pananaw ng pagpapakabanal. Kelan pa naging masama ang tumulong sa kapwa? Kelan pa naging bawal ang pagaanin ang hirap ng kapwa? Kelan pa naging salungat sa Diyos ang kawanggawa? Ang pagtulong sa kapwang nangangailangan ang pinakamagaling na pagpapahayag ng pananampalataya. Ang pagkakawanggawa ang pinakapalatandaan ng isang tunay na nananampalataya. Ang may malasakit sa kapwa ang patotoo ng pag-ibig sa Diyos na buhay. Mas prioridad ang pagaanin ang hirap ng kapwa kaysa mga ritwal at seremonyas. Hindi sinasabing huwag ng magdasal o magsagawa ng mga relihiyosong ritwal. Pero kelan man hindi puwedeng ipagpaliban ang malasakit sa kapwa lalo na't nariyan na ang pangangailangan. Lalong napapapurihan ang Diyos kapag may nagagawa tayong mabuti sa ating kapwa.
May oras ka ba sa kawanggawa? May nabibigay ba sa kawanggawa sa perang kinikita mo? Madasalin ka lang ba pero walang amor sa pagkakawanggawa? Baka may kulang sa iyong pagiging Kristiyano. Mas lalong malalasap mo ang tamis ng presensya ng Diyos sa altar ng panalangin kapag kinatagpo mo rin siya sa kapwa mong nangangailangan. Huwag kang magulat na ang Diyos na kinakatagpo mo sa lugar dalanginan ay naroon pala sa mga lansangan, lugar ng mag dukha, ospital, kulungan, palengke, iskwater, at kung saan-saan pang hindi mo madalas puntahan. Hinihintay ka niya doon.
MANALANGIN:
Panginoon, makita ko nawa ang iyong mukha sa mukha ng mga nahihirapan sa buhay. Mahalin nawa kita't sambahin sa pamamagitan ng pakikisangkot ko sa mga gawaing magpapagaan sa dinadala ng mga nabibigatan sa buhay. May gawin nawa akong konkreto para sa kanila.
No comments:
Post a Comment