MARCOS 1: 21-28
Pinagaling ang Sinasapian ng Masamang Espiritu
21 Nagpunta sina Jesus sa Capernaum, at nang sumunod na Araw ng Pamamahinga ay pumasok si Jesus sa sinagoga at nagturo. 22 Namangha ang mga tao sapagkat nagtuturo siya nang may kapangyarihan, hindi tulad ng mga tagapagturo ng Kautusan.
23 Bigla namang pumasok sa sinagoga ang isang lalaking sinasapian ng masamang espiritu. Ito'y sumigaw, 24 "Ano ang pakay mo sa amin, Jesus na taga-Nazaret? Naparito ka ba upang kami'y puksain? Kilala kita, ikaw ang Banal na mula sa Diyos."
25 Ngunit iniutos ni Jesus sa masamang espiritu, "Tumahimik ka! Lumabas ka sa kanya!"
26 Pinangisay ng masamang espiritu ang lalaki at sumisigaw itong lumabas sa kanya. 27 Ang lahat ay namangha kaya't sila'y nagtanungan sa isa't isa, "Paanong nangyari iyon? Ito ay isang kakaibang katuruan! Makapangyarihan niyang nauutusan ang masasamang espiritu, at sumusunod naman ang mga ito sa kanya."
28 Dahil dito, mabilis na kumalat sa buong Galilea ang balita tungkol kay Jesus.
MAGNILAY:
May talab ang salitang nanggagaling sa puso!
Nasa panahon tayo na hindi mo na alam kung sino ang nagsasabi ng totoo at ng kasinungalingan, ng tama at ng mali. Nasa panahon tayo na hindi mo alam kung sino ang paniniwalaan at hindi paniniwalaan, pakikinggan at hindi pakikinggan. Lahat nagsasabi na sila ang totoo at tama, na sila ang dapat paniwalaan at pakinggan. Lahat nag-aangkin ng sinseridad at kredibilidad.
Gayunpaman, alam natin sa puso kung sino ang totoo at sinungaling, ang tama at mali, ang kapani-paniwala at hindi, ang dapat pakinggan at hindi. Sapagka't ang sinseridad at kredibilidad ng sinasabi ay nanggagaling sa puso. At tanging pusong mapanuri at makilatis ang nakakilala ng katapatan ng salita.
Ang kaibahan ng turo ni Hesus ay nanggagaling ito sa kanyang puso. Hindi siya nagkukunwari. Hindi siya nambobola. Hindi siya nagpapasiklab. Hindi siya nagpipilit. Nagsasabi lang siya ng totoo na nasa kanyang puso't kalooban. Nananahan ang katotohanan sa kanyang puso kaya't tila bukal itong dumadaloy sa kanyang pananalita. Balot ng kabanalan ang kanyang kalooban kaya't gayun na lamang ang pagningning nito sa kanyang sinasabi. Tumatalab ang kanyang salita dahil galing ito sa kanyang puso. Dahil galing sa puso naghahayag ito ng kanyang dakilang pag-ibig sa lahat ng uhaw sa katotohanan. Dahil ito'y totoo, tinataboy nito ang lahat ng kasinungalingan at katiwalian sa mga nakikinig. Nakakapaso nga ang kanyang salita sa mga sinungaling at tiwali. Isang ginahawa naman ito sa mga may mababang kalooban na ang tanging hanap ay ang katotohanan ng Diyos.
Puno na ng kasinungalingan ang mundo. Nasusuka na tayo sa pagkukunwari. Naaalibadbaran na tayo sa mga pasiklab. Karapatan naman nating makarinig ng totoo, ng tama. Karapat-dapat lang naman na makatikim tayo ng sinseridad at kredibilidad sa mga sinasabi sa atin. Makalasap naman nawa tayo ng mga salitang buhay, tumatagos at tumatalab.
Anong klaseng salita ang lumalabas sa iyong bibig?
MANALANGIN:
Panginoon, ipaunawa mo sa akin ang kapangyarihan ng salita. Turuan mo akong maging responsable sa bawa't salitang aking sasabihin. Mamamayani nawa sa aking puso ang katapatan at katwiran. At mahayag nawa ang mga ito sa aking mga sinasabi.
No comments:
Post a Comment