JUAN 3: 22-30
Si Jesus at si Juan
22 Pagkatapos nito, si Jesus at ang kanyang mga alagad ay nagpunta sa lupain ng Judea. Nanatili sila roon nang kaunting panahon, at nagbabautismo ng mga tao. 23 Samantala, si Juan ay nagbabautismo naman sa Enon, malapit sa Salim, sapagkat maraming tubig doon. Pumupunta sa kanya ang mga tao at nagpapabautismo. 24 Hindi pa noon nabibilanggo si Juan.
25 Minsan, nagkaroon ng pagtatalo ang mga alagad ni Juan at ang isang Judio tungkol sa rituwal ng paglilinis. 26 Kaya't pumunta sila kay Juan at sinabi sa kanya, Guro, naaalala pa po ba ninyo ang lalaking kasama ninyo sa ibayo ng Jordan, na inyong pinatotohanan? Siya po ay nagbabautismo rin at nagpupuntahan sa kanya ang lahat!
27 Sumagot si Juan, Walang sinumang tatanggap ng anuman malibang ito'y ipagkaloob sa kanya ng Diyos. 28 Kayo mismo ang makakapagpatunay na sinabi kong hindi ako ang Cristo; isa lamang akong sugo na mauuna sa kanya. 29 Sa isang kasalan, ang babaing ikakasal ay para lamang sa lalaking ikakasal. Ang abay na naghihintay sa pagdating ng lalaking ikakasal ay lubos na nagagalak kapag narinig niya ang tinig nito. Gayundin naman, lubos na ang aking kagalakan ngayon. 30 Kinakailangang siya ang maging dakila at ako nama'y maging mababa.
MAGNILAY:
Ikaw ba yung abay na mas maarte pa, mas maporma pa, mas excited at mas kabado pa kaysa dun sa talagang ikakasal?
Minsan ganun tayo kung aabay. Tayo pa yung hindi mapakali. Kabado tayo sa susuotin natin, sa kung ano magiging porma natin, sa magiging itsua natin. Akala mo naman tayo nga yung ikakasal samantalang kung tutuusin dekorasyon lang naman talaga tayo bilang mga abay. Hindi tayo yung sentro. Hindi tayo yung mahalaga. Hindi tayo yung importante. Yung ikakasal - yung ang sentro ng pansin.
Alam ni Juan Bautista ang papel niya. Hindi siya yung Mesiyas. Tagapaghanda lang siya. Kung itutulad nga sa kasal, siya ang best man si Hesus ang lalaking ikakasal. At tulad ng nangyayari sa kasal, pag nandiyan na ang lalaking ikakasal, dapat ng mawala sa eksena ang best man. Sa tabi na lang siya. Hindi siya ang sentro. Hind siya ang pinakamahalagang tao sa pagdiriwang. Matutuwa siya na ibaling ang pansin ng lahat sa ikakasal. Si Juan ay papaalis na ng eksena. Nariyan na ang Mesiyas at dapat lahat ay ituon ang pansin sa kanya. Natutuwa siya na nagsimula na si Hesus sa kanyang gawain. Kahit may nagsumbong pa sa kanya na para bang siya na ang nilalapitan ng marami, hindi niya ito pinatulan. Dahil alam niya kung saan siya lulugar.
Matuto tayo kay Juan Bautista ng kababaang-loob. Una, matuto tayong lumugar sa kung saan talaga tayo nararapat. Huwag tayong mang-agaw ng eksena kung baga. Huwag tayong mang-agaw ng karapatan. Sa madali't-sabi, matuto tayong rumespeto ng ating kapwa. Kapag marunong tayong rumespeto, dadami ang ating kaibigan. Matuwa tayo sa kung ano ang ibinigay at itinakda para sa atin. Pagbutihin natin at maging masaya sa responsibilidad na ipinagkatiwala sa atin.
Ikalawa, matuto tayong makipagtulungan. Ang buhay-Kristiyano ay buhay-komunidad. At sa komunidad, nagtutulungan tayo at nagpupunuan. Hindi kompetisyon ang buhay-komunidad. May iisa tayong layunin, kilos at pinaglilingkuran. Sana mabawasan at mawala ang mga inggitan at hilahan pababa. Magkaisa upang maganap ang kalooban ng Diyos sa atin. Magkaroon ng sama-samang kilos para mabuo ang kaharian ng Diyos sa piling natin.
Panghuli, matuto tayong huwag maghanap ng papuri sa magandang ginagawa natin. Ang papuri ay sa Diyos talaga. Salamin lang tayo ng ating Tagapalikha. Sapat na sa atin ang maganap natin ang ating tungkulin. Masaya na tayong makakatulog ng mahimbing. Huwag tayong masanay sa papuri. Kung ibigay ito, magpasalamat tayo. Kung hindi, huwag nating hanapin. Tulad ni Juan Bautista, kailangan nating magiging mababa at ang Panginoon ay maging dakila.
MANALANGIN:
Panginoon, salamat sa mga tungkuling ipinagkatiwala mo sa amin. Masaya kami dahil galing ito sa iyo. Itulot mong magampanan namin ito ng tapat at iyon ay sapat nang kaligayahan para sa amin. Ang lahat ng parangal at papuri ay mapasaiyong pangalan magpakailanman.
No comments:
Post a Comment