MATEO18:21-19:1
Ang Talinhaga Tungkol sa Lingkod na Di-marunong Magpatawad
21 Lumapit si Pedro at nagtanong kay Jesus, "Panginoon, ilang beses ko po bang patatawarin ang kapatid kong paulit-ulit na nagkakasala sa akin? Pitong beses po ba?"
22 Sinagot siya ni Jesus, "Hindi ko sinasabing pitong beses, kundi pitumpung ulit na pito. 23 Sapagkat ang kaharian ng langit ay katulad nito: ipinasya ng isang hari na hingan ng ulat ang kanyang mga alipin tungkol sa kanilang mga utang. 24 Unang dinala sa kanya ang aliping may utang na milyun-milyong piso. 25 Dahil sa siya'y walang maibayad, iniutos ng hari na ipagbili siya, pati ang kanyang asawa, mga anak, at lahat ng kanyang ari-arian, upang siya'y makabayad. 26 Lumuhod ang taong ito sa harapan ng hari at nagmakaawa, 'Bigyan pa po ninyo ako ng panahon at babayaran ko sa inyo ang lahat.' 27 Naawa sa kanya ang hari kaya't pinatawad siya sa kanyang pagkakautang at pinalaya.
28 "Ngunit pagkaalis roon ay nakatagpo niya ang isa niyang kamanggagawa na may utang na ilang daang piso sa kanya. Sinunggaban niya ito sa leeg, sabay sigaw, 'Magbayad ka ng utang mo!' 29 Lumuhod ito at nagmakaawa sa kanya, 'Bigyan mo pa ako ng panahon at babayaran kita.' 30 Ngunit hindi siya pumayag. Sa halip, ito'y ipinabilanggo niya hanggang sa makabayad.
31 "Labis na nagdamdam ang ibang mga tauhan ng hari nang malaman iyon, kaya't pumunta sila sa hari at isinumbong ang buong pangyayari. 32 Ipinatawag ng hari ang malupit na lingkod. 'Napakasama mo!' sabi niya. 'Pinatawad kita sa utang mo sapagkat nagmakaawa ka sa akin. 33 Naawa ako sa iyo. Hindi ba't dapat ka rin sanang nahabag sa kapwa mo?' 34 At sa galit ng hari, siya'y ipinabilanggo hanggang sa mabayaran ang lahat ng kanyang utang. 35 Gayundin ang gagawin sa inyo ng aking Ama na nasa langit kung hindi ninyo patatawarin nang buong puso ang inyong mga kapatid."
1 Pagkatapos niyang ipangaral ang mga bagay na ito, umalis si Jesus sa Galilea at nagtungo sa lupain ng Judea, sa kabila ng Ilog Jordan.
MAGNILAY:
Haligi ng Kristiyanong pananampalataya at espiritwalidad ang pagpapatawad. Masasabi nating hindi Kristiyano ang anumang uri ng espiritwalidad kung hindi nakasalig sa pagpapatawad. Ito ay permanenteng sangkap ng buhay Krsityano. Nakapaloob ito sa desisyon nating maging Kristiyano at mamuhay Kristiyano. Istilo ito ng buhay. Disposisyon ng isip at puso. Hindi na ito pinagdedesisyunan pa - magpapatawad ba ako o hindi? Yung proseso na lang ang pinagmumuni-munihan at pinagninilayan pero hindi na namimili kung "Oo" sa pagpapatawad o "Hindi."
Kung magpapatawad tayo ay pitumpu't ulit na pito. Ibig sabihin ay walang hanggang, palagian, walang limitasyon. Hangga't may humuhingi ng patawad ay magpatawad. Kahit hindi humingi ng tawad, matuto pa rin tayong magpatawad sa puso natin dahil kung hindi ay tayo ang magdurusa. Lalala ang sugat hanggang lumalim at manganak ng marami pang uri ng sama ng loob at muhi. Magiging biktima tayo at alipin ng pagkamuhi na alam nating sagabal sa matiwasay na buhay. Bagama't minsan, hindi ganoon kasimple ang proseso nguni't gayon pa man, laging magdesisyong maging bukas ssa pagpapatawad.
Ang palagiang pagpapatawad ay nagmula rin sa Diyos na nagpatawad sa atin. Kung may isang hindi karapat-dapat patawarin dahil sa atraso sa Diyos, tayo yun. Pero, pinatawad tayo ng Diyos at laging pinatatawad tuwing hihingi tayo sa kanya nito. Kung tayo pinatatawad lagi, sino tayo para magmalaking hindi tayo magpapatawad. Napakalinaw ng mensahe ng ating talinhaga. Kuing ayaw mong magpatawad, huwag ka rin humingi nito sa Diyos.
Ipagdasal natin na lumago tayo sa pagiging Kristiyano. Ang hindi kayang magpatawad ay nangangahulugan ng mabagal o hindi paglago sa pananampalataya. Minsan, ang kawalang-kakayanang magpatawad ay dala ng pagkabulag natin sa kagandahan at kabutihan ng buhay. Kung kulang pag-ibig sa puso natin, napakahirap ang magpatawad.
MANALANGIN:
Panginoong Hesus, ipadama mo nawa sa amin ang laki ng ipinatawad mo sa amin upang huwag kaming magdamot at mag-atubili na magpatawad sa aming kapwa. Tulungan mo kaming gawin ang pagpapatawad na istilo ng aming buhay at permanenteng disposisyon ng aming puso.
No comments:
Post a Comment