LUKAS 9:51-56
Hindi Tinanggap si Jesus sa Isang Nayon sa Samaria
51 Nang nalalapit na ang panahong iaakyat si Jesus sa langit, ipinasya niyang pumunta sa Jerusalem. 52 Sinugo niya ang ilan upang mauna sa kanya. Pumunta sila sa isang nayon sa Samaria upang ipaghanda siya ng matutuluyan. 53 Ngunit ayaw siyang patuluyin ng mga Samaritano dahil sa siya'y papunta sa Jerusalem. 54 Nang malaman ito nina Santiago at Juan, sinabi nila, "Panginoon, payag po ba kayong paulanan namin sila ng apoy upang sila'y matupok?" b
55 Ngunit bumaling si Jesus sa kanila at sila'y pinagsabihan. c 56 At nagpunta sila sa ibang nayon.
MAGNILAY:
Minsan kung di man madalas ay mainitin ang ulo natin. May konting atraso lang ang nagawa sa atin gusto na natin agad resbakan. Nanggagalaiti na agad tayong makaganti. At hindi tayo titigil hangga't hindi napapagbigyan ang bugso ng ating damdamin. Pero madalas din ay pinagsisisihan natin kung bakit napakabilis nating magpadala sa bugso ng damdamin. Napatangay agad tayo sa damdaming magjhiganti. Madalas ang masamang epekto ay sobra laki kumpara sa naging atraso. Hindi proporsyon ang pinasalang dulot nito. Kung sana naging mahinahon lang tayo. Kung sana nag-isip-isip muna tayo. Kung sana nagpalipas muna tayo ng init ng ulo. Kung sana...kung sana... Ilang buhay na ba ang nanganib, napinsala at nasawi? Ilang pamilya ang naulila? Ilang komunidad ang nagsimulang matakot sa kanilang seguridad? Gaano pang kasiraan ang hihintayin natin?
Ganito rin ang damdamin ng mga apostol laban sa mga Samaritano. Matagal ng may hidwaan ang mga Hudyo at mga Samaritano. Malakas ang diskriminasyon ng mga Hudyo sa mga Samaritano dahil sila ang salinlahi ng mga Israelita noong una na nasakop ng mga banyaga at nakipag-asawa sa mga ito. Dahil dito, hindi na sila purong Israelita. Kaya, mababa ang tingin sa kanila ng mga Hudyo. Simula noon, may poot na namuo sa dalawang kampo. Nagpapasimula sila ng gulo laban sa kabila. Lalong lumala ang hidwaan nila sa paglipas ng panahon. Kaya noong panahon ni Hesus, gayon na lamang ang pagtanggi ng mga Samaritano na makiraan sa teritoryo nila sina Hesus. Maanghang na ang relasyon nila, nadagdagan pa ng ganitong sitwasyon. Kaya ang mga alagad gustong ipagunaw ang mga Samaritanong iyon. Sa galit, gusto nila itong puksain at burahin sa balat ng lupa. Pero, hindi sumakay si Hesus sa matagal na nilang hidwaan. Hindi ayon si Hesus sa batas na "mata sa mata, ngipin sa ngipin." Walang puwang ang paghihiganti sa puso niya. Hindi ito solusyon sa hidwaan nila. Mas lalo pang palalalain nito ang sitwasyon. Kaya naging mahinahon si Hesus sa kanila. Pinagalitan niya ang mga alagad sa pag-iisip ng makitid. Hindi solusyon ang isang masama para masresolba ang isa pang masama. Tanging mabuti ang solusyon sa masama. Ito ang prinsipyo ni Hesus. Pinakitaan ka ng masama, ang iganti mo ay mabuti.
Sana matuto tayong lahat na huwag padala sa damdamin gaano man ito katindi. Mangibabaw lagi ang rason upang huwag tayong makagawa ng masakit na magpapalala ng sugat na namamagitan sa atin. Kung "mata sa mata" ang paiiralin, mabubulag lahat tayo kinalaunan. Talas ng pag-iisip ang sana'y manaig para rason ang mangibabaw. Kailnaman, walang kinahinatnang mabuti ang paghihiganti. Bagkus, lalo pa itong nagpapalala sa alitang namamagitan sa mga magkatunggali.
MANALANGIN:
Panginoon, tulungan mo akong maging mahinahon sa gitna ng mga matitinding alitan at tunggalian. Huwag sana akong madala sa damdaming maghiganti. Tulungan mo akong mag-isip kahit na nasa kainitan ng emosyon. Huwag ko sanang palalain pa ang sitwasyon.
No comments:
Post a Comment